توانایی سازگاری موثر با تغییرات آب و هوایی مستلزم شناخت خطرات و آسیب پذیری های خود است. ایزو 14091 استاندارد جدیدی برای ارزیابی ریسک به تازگی به مجموعه سازگاری آب و هوا ISO پیوسته است.

تغییرات اقلیمی یکی از بزرگترین دردسرهای بسیاری از کسب و کارها است که در نتیجه آب و هوای با تغییرات شدید، از بین رفتن تنوع زیستی و بلایای زیست محیطی در صدر فهرست خطرات جهانی مجمع جهانی اقتصاد قرار دارد که همه ما باید نگران آن باشیم.

در حالی که اجرای اقدامات برای کاهش تغییرات آب و هوایی ضروری است، سازمان ها هنوز باید اقداماتی را برای سازگاری انجام دهند. درک و ارزیابی ریسک‌ها و آسیب‌پذیری‌های آن‌ها عنصر کلیدی آن است.

مطالعه پیشنهادی: ایزو 14097 – شستشوی ضربه ای چیست؟

ایزو 14091، انطباق با تغییرات آب و هوایی – دستورالعمل‌هایی در مورد آسیب‌پذیری، اثرات و ارزیابی ریسک، چگونگی درک آسیب‌پذیری سازمان و چگونگی توسعه و اجرای ارزیابی صحیح ریسک در زمینه تغییرات آب و هوا را شرح می‌دهد. می توان از آن برای ارزیابی خطرات تغییرات آب و هوایی فعلی و آینده استفاده کرد.

این استاندارد راهنمایی هایی را در مورد استفاده از ارزیابی های غربالگری و زنجیره های تاثیر ارائه می دهد که امکان تجزیه و تحلیل کیفی و کمی را فراهم می کند.

داشتن چنین اطلاعاتی – و امکان مستندسازی آن به روشی بین‌المللی – به سازمان‌ها در هر نوع و اندازه کمک می‌کند تا تصمیمات تجاری بهتری بگیرند. همچنین ابزار مفیدی برای گزارش های مرتبط با آب و هوا است.

ایزو 14091 جدیدترین در خانواده استانداردهای نوظهور در مورد سازگاری با تغییرات آب و هوایی است که زیر چتر ISO 14090، سازگاری با تغییرات آب و هوا – اصول، الزامات و دستورالعمل ها قرار دارد. ISO 14090 بسیاری از عناصر سازگاری با تغییرات اقلیمی را توصیف می کند، از جمله برنامه ریزی قبلی، برنامه ریزی سازگاری، اجرا، نظارت و ارزیابی، و گزارش و ارتباطات.

سایر اعضای خانواده عبارتند از مشخصات فنی ISO/TS 14092، سازگاری با تغییرات آب و هوایی – الزامات و راهنمایی در مورد برنامه ریزی سازگاری برای دولت ها و جوامع محلی، و استانداردهای آتی ISO 14093، مکانیسم تامین مالی سازگاری محلی با تغییرات آب و هوا: کمک هزینه های تاب آوری آب و هوایی مبتنی بر عملکرد و ISO 14097، چارچوبی برای ارزیابی و گزارش سرمایه گذاری ها و تامین مالی فعالیت های مرتبط با تغییرات آب و هوایی.

همه این استانداردها کار کمیته فرعی ISO SC 7، مدیریت گازهای گلخانه ای و فعالیت های مرتبط، کمیته فنی ISO/TC 207، مدیریت محیط زیست است. دبیرخانه آن به طور مشترک توسط SAC، عضو ISO برای چین، و SCC، عضو ISO برای کانادا برگزار می شود.